Bayer Full Bo Wszyscy Polacy Podkład Muzyczny.mp3 • Independent Digital Wszelkie prawa do pliku zastrzeżone. Wykorzystujemy pliki cookies i podobne technologie w celu usprawnienia korzystania z serwisu Chomikuj.pl oraz wyświetlenia reklam dopasowanych do Twoich potrzeb. Fundacja Życie i Rodzina: “GW” się nas boi. W artykule sporo złośliwości - o naszej założycielce autor tekstu pisze per “Kaja”: Kaja zrobiła, Kaja postanowiła itp. Itd. No, trochę nie wypada, ale nas nie dziwi, że “GW” jest bardzo złośliwa, bo jest bardzo przerażona. i – przede wszystkim – dzięki rodzicom. W naszym kraju rodzina stanowi jeden z elementów w całym systemie wychowania i jest to element bardzo ważny, bo stały, oddziałujący przez wiele lat. Dziecko zmienia środowisko rówieśnicze, instytucje wychowujące, nie zmienia natomiast rodziny, chyba że ulega ona rozbiciu (Misiewicz 1986: 75). 1. Brokuły, bób w ciąży i sałata. W zielonych warzywach znajdziesz kwas foliowy, który jest niezbędny do prawidłowego rozwoju dziecka. Jego niedobór może prowadzić do przedwczesnego porodu. 6 czynników, które mogą wywołać przedwczesny poród. 2. Ryba w ciąży: najlepiej z grilla. Rodzina – tu wszystko się zaczyna. Rodzina jest podstawowym środowiskiem wychowawczym. Zdecydowanie oddziałuje na dziecko najdłużej, nieraz przez cały życie. Ma ogromny wpływ na kształtowanie postaw, schematów, stereotypów, sposobów myślenia, jak również formowanie się osobowości. To w rodzinie dzieci uczą się komunikacji Każdy z nas intuicyjnie wie czym jest rodzina. Wiemy kto się do niej zalicza i jakie więzi łączą nas z jej członkami. Mimo to, w rozumieniu potocznym oraz naukach społecznych brak jest jednoznacznego określenia terminu „rodzina”. Również w prawie polskim pojęcie to nie zostało konkretnie określone. . W dużej sali duży stółA przy nim gości tłumGospodarz zgięty w półBije łychą w szklanęCisza chciałbym toast wznieśćJak można to na cześćOjczyzny w której wieśćPrzyszło życie nasze hejRacja brachuWypijmy za toKto z nami nie wypijeTego we dwa kijePrawe do lewegoWypij kolegoPrzecież wiemy nigdy nie ma tego złegoA na stole śledzik byłZobaczył go pan ZbychI pojął dobrze w migże śledzik lubi pływaćWstał by nowy toast wznieśćZa rodzin świętą rzeczNo i teściowych teżRodzina to jest siłaRacja brachuWypijmy za toKto z nami nie wypijeTego we dwa kijePrawe do lewegoWypij kolegoPrzecież wiemy nigdy nie ma tego złegoDzisiaj młodzież już nie taUżalał się pan StachLecz ręką machnął także wylał barszcz na paniąNic to jednak przecież boSukienkę można zdjąćA toast wznosi ktośZa dobre wychowanieRacja brachuWypijmy za toKto z nami nie wypijeTego we dwa kijePrawe do lewegoWypij kolegoPrzecież wiemy nigdy nie ma tego złegoPana Kazia kolej toWięc krawat ściągnął boPrzecież postarza goI choć był już na baniBez pomocy z gracją wstałJąkając się dał znakBy wypić teraz zaBalony pani ManiRacja brachuWypijmy za toKto z nami nie wypijeTego we dwa kijePrawe do lewegoWypij kolegoPrzecież wiemy nigdy nie ma tego złegoIn the large room a large tableA guest at the crowdTeam folded in halfBeats in small glassSomewhere I'd like to raise a toastHow can this be in honor ofHomeland in the newsHey came to our lifeThat's right broLet's drink to thatWho of us do not drinkThat the two sticksRight to leftDrink up, buddyBut we never had this badA herring was on the tableYou saw him ZbychI understood well the migthat Facebook likes to swimHe stood up to raise a toast to the newFor the holy familyWell, it teściowychThe family is the strengthThat's right broLet's drink to thatWho of us do not drinkThat the two sticksRight to leftDrink up, buddyBut we never had this badToday, the youth is no longerLamented Mr. StachBut he waved his hand asthat poured dirt on however, because after allDress can be removedA toast to someone risesWith a good educationThat's right broLet's drink to thatWho of us do not drinkThat the two sticksRight to leftDrink up, buddyBut we never had this badMr. Kazia turn itSo he pulled off his tieAfter all, it ages theAnd while he was on sucksWithout the help of the grace of a roseStuttering signaledTo drink now forMs. Mani BalloonsThat's right broLet's drink to thatWho of us do not drinkThat the two sticksRight to leftDrink up, buddyBut we never had this bad - W sprawie noworodka, którego rodzice zabrali ze szpitala w Białogardzie, stoję po stronie lekarzy. Wolę dmuchać na zimne, bo chodzi o życie dziecka, a nie przejmować się tym, że komuś coś zawieruszyło się w głowie, że ma jakieś poglądy czy przesądy. Nie we wszystkim dziecko należy do rodziny, nie we wszystkim rodzina ma wszelkie uprawnienia. Przecież rodzina może zrobić z dzieckiem różne rzeczy, także straszne. Zrezygnujmy więc wreszcie z tych polskich mitów, które mówią rodzina jest cacy, bo nie jest. Trzeba przestać absolutyzować rolę matki z jej wszelkimi uprawnieniami do dziecka – mówi w wywiadzie dla Magazynu TVN24 prof. Zbigniew Mikołejko. Rodzice zabierają noworodka ze szpitala, bo nie chcą się zgodzić na wszystkie procedury medyczne. Lekarze nie pozostają dłużni, zgłaszają sprawę do sądu rodzinnego, rodzina dostaje kuratora, jest ścigana przez policję, ostatecznie ten kurator zostaje zdjęty, sprawa trafia na czołówki gazet, nagłówki głoszą, że uprowadzono Karpa-Świderek: Czy do takiej sprawy potrzeba nam filozofa? Pomyślałam, że tak, choć sprawa jest bardzo współczesna i ma praktyczny wymiar. Wśród komentarzy ekspertów znalazłam ten, profesor Ewy Helwich, krajowego konsultanta w dziedzinie neonatologii: „Zabrakło cierpliwości, spokojnej rozmowy z personelem”. To porozmawiajmy o tym, na ile państwo może ingerować w decyzje rodziców, a na ile są wszechwładni wobec swoich dzieci?Prof. Zbigniew Mikołejko, filozof, historyk religii: Zaczęła pani od tego, co ma tu do powiedzenia filozof… Europejska filozofia rodzi się w obrębie polis, czyli miasta-państwa, zatem powinnością filozofa jest odpowiedzialność za życie społeczne, za różne dramaty, odpowiedzialność intelektualna, ale i moralna za to, co się w polis, czyli w naszej wspólnocie, dzieje. Kwestia wolności obywatela, granic tej wolności, kwestia granicy państwa - te spory nie mogą się rozgrywać tylko w przestrzeniach praktycznych, sądów i szpitali……tylko trzeba się na czymś oprzeć …trzeba się oprzeć na pewnych porządkach moralnych, na jakimś rozumieniu dobra, zła, na poczuciu autonomii osoby, trzeba to poczucie autonomii osoby zdefiniować, nie mogą tego robić tylko urzędnicy i prawnicy. Gdzieś za tym stoi szerszy ład moralny. Czy raczej różne moralne łady, bo przecież mamy do czynienia z wielością poglądów na świat i zderzeniami rozmaitych poglądów, idei, duchowych kultur. W sprawie z Białogardu jest więc dramatyczne zderzenie różnych porządków, jeden powiada - a jest dość archaiczny, bardzo typowy dla polskiego potocznego myślenia - że dziecko jest niejako własnością rodziny, drugi usiłuje postawić natomiast jakąś tamę poczuciu posiadania, własności dziecka. Ten drugi mówi: nie we wszystkim dziecko należy do rodziny, nie we wszystkim rodzina ma wszelkie uprawnienia, bo przecież rodzina może - a wiemy to na podstawie mniej lub bardziej dramatycznych wydarzeń w Polsce i nie tylko w Polsce się dokonujących - zrobić z dzieckiem różne rzeczy, także straszne. Ale rzecz jasna nie da się jakimś strychulcem, skalpelem rozdzielić tego, co w sprawach dziecka należy do rodziny, i tego, co należy do państwa. Są też i jakieś szare strefy…Zbigniew Mikołejko: "Wolę dmuchać na zimne, bo chodzi o życie dziecka" / Wideo: tvn24 Tym bardziej, że my bardzo chętnie rozliczamy rodziców za to, co dzieje się z dzieckiem, oni są odpowiedzialni za to dziecko. Państwo, nawet jeżeli ma jakieś obowiązki wobec obywatela, wynikające z Konstytucji, rzadko kiedy z tych obowiązków jest przez nas rozliczane. Siłą rzeczy, jeśli ten rodzic na sobie niesie całą tę odpowiedzialność……albo całą nieodpowiedzialność… Bo tu są różne rzeczy. Nęka nas taki paradoks, że z jednej strony państwo nadmiernie ingeruje w tę sferę. Z drugiej natomiast w różnych dramatycznych momentach państwo nie ingeruje, prawda? Jakieś panie z opieki społecznej uważają, że nie ma problemu, tymczasem dziecko jest bite, maltretowane fizycznie, psychicznie, wykorzystywane seksualnie. To kończy się nierzadko jego śmiercią, kalectwem, jakimś strasznym nieszczęściem. I wtedy odbywa się publiczne darcie szat, a właściwie publiczne bicie piany, bo z tego nic w Polsce nie wynika. Żaden dramat dziecięcy, nawet taki jak słynny dramat dziecka Katarzyny W., matki małej Madzi, nie prowadzi do jakichś istotnych rozstrzygnięć. Bo tutaj jesteśmy też niewolnikami takiego oto mechanizmu, o którym kiedyś Leszek Kołakowski wspomniał, że typową cechą współczesnego człowieka jest domaganie się dwóch sprzecznych rzeczy naraz. Z jednej strony - tam, gdzie potrzebuje on jakichś dóbr czy świadczeń - domaga się więcej państwa i więcej od państwa, tam natomiast, gdzie ma coś od siebie dać i wziąć na siebie odpowiedzialność, żąda jak najmniej państwa. Te dwa porządki mocno się zderzają - tak, jak tutaj zresztą. W tej sprawie dziecka z Białogardu. Zbigniew Mikołejko: "Wolę dmuchać na zimne, bo chodzi o życie dziecka" / Wideo: tvn24 Konsultowałam się z lekarzami i raczej byli zdania, że ta sprawa niepotrzebnie trafiła do sądu. Jedna pani doktor z klinicznego szpitala w dużym mieście powiedziała mi, że jeżeli miałaby zgłaszać do sądu rodziców, którzy noworodków nie szczepią, robiłaby to co tydzień. Także nieumycie dziecka nie zagrażało życiu noworodka. Opowiedziała mi natomiast o innej sprawie, gdzie kobieta miała krwotok przy przedwczesnym porodzie, a mąż nie pozwalał podać jej krwi, a dziecka karmić inaczej niż piersią, bo nie pozwalała im na to religia. Ostatecznie udało się przekonać ojca do sztucznego karmienia dziecka, bo dziecko by zmarło z głodu. Gdyby się nie zgodził, ingerencja sądu mogłaby uratować dziecku życie. No tak, ale nie mamy tu nieskończonego czasu do dyspozycji - takiego, który pozwala rozważyć wszystkie aspekty, przeprowadzić procedury - bo dziecko może umrzeć lada moment. Więc ja w takim zderzeniu stoję raczej po stronie lekarzy. Dobro dziecka jest dla mnie tak radykalnym dobrem…Dziecku mogą stać się różne rzeczy. Nawet jeśli to jest zagrożenie stosunkowo niewielkie czy tylko podejrzewane, to jednak ono w jakiś sposób jest realne. Cóż natomiast stanie się rodzicom? Poza naruszeniem ich wyobrażenia o sposobie traktowania ich dziecka, o moralności, o wierze…Z jednej strony mamy do czynienia z przekonaniami, które mogą zostać dotknięte - z przeświadczeniem moralnym, religijnym, medycznym, obyczajowym, jakimkolwiek, a z drugiej strony mamy realne życie. I to powinniśmy postawić na wadze, to ze sobą porównać. Dla mnie sprawa jest oczywista. Wolę dmuchać na zimnie, bo chodzi o życie dziecka, a nie przejmować się tym, że komuś coś zawieruszyło się w głowie, że ma jakieś wyobrażenia, poglądy czy Korczak pytał „czym jest dziecko […]? Nakładamy na nie brzemię obowiązków jutrzejszego człowieka, nie dając żadnego z praw człowieka dzisiejszego”. Nasunęło mi się to sformułowanie, bo tu rodzice odmówili dziecku prawa do zdobyczy medycyny (szczepień ochronnych czy podania witaminy K), ale matka poddała się wszystkim medycznym procedurom…W Polsce, w każdych badaniach socjologicznych, wartości związane ze sferą rodzinną są na pierwszym miejscu. Ja nie jestem przeciwko rodzinie, ale ta rodzinność jest nadmiernie eksponowana, jest wyolbrzymiona i jej znaczenie jest przesadne. W związku z tym dochodzimy do kolejnego paradoksu: oto w imię tych wartości rodzinnych tak wyolbrzymionych, tak karykaturalnie nieraz eksponowanych, uderza się w gruncie rzeczy w najsłabszego z członków rodziny, czyli dziecko. Albo może się uderzyć.. Mi już słowo „może” wystarcza, bo ja ciągle mówię o potencjalności. Ale nie zawsze, jak wiemy, jest to potencjalność, czasami jest to realne zagrożenie. I tutaj dotykamy tego, o czym mówił Korczak, że dziecko w społeczeństwach nowoczesnych jest wciąż raczej przedmiotem niż podmiotem. Państwo - tu w postaci ingerujących lekarzy i sądu - dodaje więc dziecku podmiotowości. Ogromne uprawnienia dawane rodzinom w obyczajowej, mentalnej praktyce, zabierają natomiast często tę podmiotowość. Ja zatem chcę się upomnieć cały czas w tej opowieści o prawa dziecka - kosztem praw rodziców. Absolutna władza nad dzieckiem, przyznawana rodzinie, jest bowiem wyrazem absolutnej represyjności pewnego systemu kulturowo-społecznego. Jeśli chcemy rozciągnąć władzę nad dzieckiem w sposób absolutny i zminimalizować wpływ państwa na to, co się dziej z dzieckiem, to jesteśmy po stronie represji, autorytaryzmu, totalitarnej Mikołejko: "Chcę się upominać o prawa dziecka wbrew prawom rodziców" / Wideo: tvn24 Środowiska, które chcą, żeby tego państwa było mniej, mówią o tym, że tą autorytarną przemocą jest państwo, wskazując na bezduszne odbieranie dzieci rodzicom przez instytucje niemieckie czy skandynawskie…Jasne. Tyle tylko, że Polska nie jest Skandynawią czy Niemcami, nie ma tu takiego urzędu ds. dzieci i młodzieży jak w Niemczech. Tam powstał w latach trzydziestych i jest wyjęty właściwie spod prawa, ma absolutną władzę. W Polsce nie ma też tak drastycznych przypadków władzy państwa nad rodziną i dzieckiem jak w Norwegii czy Szwecji, nie ma tych krańcowych wydarzeń. Za to są inne szokujące wydarzenia z drugiej strony, z kręgu rodziny. Nie ma właściwie dnia, żebym nie słyszał o jakimś horrendalnym akcje przemocy wobec dzieci, przemocy za przyzwoleniem i udziałem matki czy ojca albo też praktykowanej przez oboje. Nie mówmy więc o Skandynawii w Polsce, bo nie jesteśmy w Skandynawii, nie mówmy o Niemczech w Polsce, nie straszmy tym, co tam się dzieje za sprawą państwa, tylko zastanówmy się, co zrobić z taka sytuacją, w której nie ma państwa, a powinno ono być. Te urzędy zajmujące się opieką nad dziećmi często lokalne, zobowiązane, z różnymi paniami, które są często nieodpowiedzialne albo bezradne……albo przeciążone…Albo niedouczone, bo często w małych miasteczkach, gdzie brakuje pracy, załatwia się takie stanowiska przez jakieś układy……albo też zmagają się z nieprzychylnością środowiska, które chroni Są różne sąsiedzkie zmowy milczenia. To w ogóle jest szerszy sprawę chłopczyka, który został skatowany. Kiedy zadzwoniłam na Śląsk, do urzędu, żeby się dowiedzieć, jak mogło dochodzić do takiej przemocy długotrwałej, czemu nikt nie reagował, usłyszałam, że takie lotne patrole antyprzemocowe wielokrotnie były w tej kamienicy, ale nikt nic z sąsiadów nie powiedział…Zmowa milczenia… Tutaj dotykamy problemu odwiecznej nieufności wobec państwa w Polsce. Istnieją pewne enklawy społeczne, zaskorupiałe od lat, zamknięte i na świat zewnętrzny, i na elementarne poczucie dobra i zła. Pamiętamy słynne historie z małych wsi, gdzie jest kilka chałup na krzyż, a kisi się kolejne dziecko w beczce… Pamiętamy te drastyczne sprawy, w których wszyscy wiedzieli, że kobieta jest w ciąży, że dziecko znika, ale nikt niczego nie powiedział. To tak jak „omerta”, czyli mafijna zmowa milczenia - drastyczna, koszmarna… Mówmy więc o tym, a nie o Mikołejko: "Zrezygnujmy z tych polskich mitów" / Wideo: tvn24 Panie Profesorze, Pan mówił o swoim doświadczeniu z dzieciństwa, bycia katowanym przez matkę, pisał Pan też o tym w książce…„Jak błądzić skutecznie” - w tym tomie rozmów z panią Dorotą Kowalską…Tak, to było dla mnie bardzo poruszające… Jakie są potem skutki przemocy w życiu dorosłym?Człowiek tak doświadczony jest człowiekiem o niezwykle niskim poczuciu wartości, pomijając już fizyczne skutki przemocy. Po drugie, wszyscy nieodmiennie – i z tym przychodzi mu walczyć przez cały czas - rozpoznają w nim kogoś, kto jest właśnie tej niższej wartości. To towarzyszy mu od dziecka, także wtedy, kiedy wyszedł już z tego czasu i środowiska przemocy. To jest jakaś trwała właściwość, jakiś sposób bycia, podejścia do świata, relacji z innymi ludźmi. Ot, takie choćby swoiste umizgiwanie się do innych, by zostać dowartościowanym. To okrucieństwo, które zabierało mu dzieciństwo, niesie on właściwie do śmierci, tak sądzę. Bo to nie przestaje w nim być… Można to, jak się elegancko mówi, „przepracować” w sobie, ale takie „przepracowanie” może być tylko częściowe. Bo to rodzaj kalectwa, naznaczenia… Tutaj trzeba mówić nawet o stygmatyzacji, gdyż chodzi się jakby z piętnem wypalonym na czole. Ono, owszem, może przyblaknąć, może nie być tak prowokacyjne, ale ono jest, jest gdzieś tak w głębi i rzutuje na wszystkie nasze zachowania późniejsze. Przemoc zabiera dzieciństwo. To nie jest tak, że gdzieś tam odpłynęła, że kaci odeszli w siną dal, że zupełnie wyszło się z tego. Struktury przemocy są przy tym bardzo rozległe, bo sprawcami są wszyscy, którzy milczą. Ja miałem to szczęście, że moi dziadkowie protestowali i jakoś mnie częściowo chronili, a w pewnym momencie zaczęli być skuteczni w tym jak nie ma dziadków, to nie ma nadziei?Nie ma. Jest tylko ucieczka do wnętrza, w jakieś fantazmaty czy urojenia. Jest tylko ból, przerażenie, poczucie absolutnej apokalipsy. Cały świat staje się światem strasznym, bo jest nieczuły. Jest obojętny, milczący, jeszcze ktoś taki żyje w micie cudownego dzieciństwa, które go nie dotyczy…Ono gdzieś jest, ale gdzieś bardzo obok - w książkach, w życiu innych dzieci… Ale poza mną. To „cudowne dzieciństwo” jest bardzo świeże, zaczyna się gdzieś na przełomie XVIII i XIX wieku. W XIX wieku dziecko dopiero nabiera wartości, ale też zostaje zmitologizowane. Wcześniej dziecka nie ma w kulturze Zachodu jako osobnego i ważnego istnienia - wbrew temu, co się opowiada o instynktach. Biologiczny podkład macierzyństwa, ojcostwa, są zdominowane bowiem przez kulturowe wzory. Była choćby słynna sprawa Gillesa de Rais, prototypu Sinobrodego. To był towarzysz Joanny d’Arc, bardzo dzielny rycerz, ale też człowiek, który porwał i zamordował, już po śmierci Joanny, kilkaset dzieciaków w jakiś satanistycznych rytuałach. Wielki pan, możny. Czytałem protokoły świadków, rodziców tych dzieci. I ojciec na przykład mówi: był u mnie chłopiec, malutki, miał z 5 lat, poszedł gdzieś sobie. Koniec, kropka, zniknął... Nie znało się imion dzieci, w zamożnych rodzinach oddawało się dzieci mamkom na wychowanie, dzieci królewskie we Francji chodziły na co dzień, poza uroczystościami, kiedy trzeba było je pokazać publicznie, w łachmanach i jadły to, co zwędziły ze Mikołejko: "W społeczeństwie dziecko jest raczej przedmiotem niż podmiotem" / Wideo: tvn24 Teraz w drugą stronę jest, przynajmniej w tej części deklaratywnej? Z badań mojego instytutu nad biedą w Polsce wynika, że jedną trzecią polskich ubogich stanowią dzieci. To 850 tysięcy. Na drugim miejscu są rodziny pracownicze, wykonujące najprostsze zawody. Nie samotne matki, nie emeryci. Społeczne wyobrażenia o biedzie rozmijają się więc z rzeczywistością. W skali świata mamy do czynienia z masowym niewolnictwem dzieci, z masowym wyzyskiem seksualnym. Moja rosyjska doktorantka musiała na przykład, lecąc do Australii i przesiadając się w Bangkoku, podróżować z samymi samotnymi samcami w kapeluszach. Oni po coś do tej Tajlandii się wybierali - i dobrze wiadomo po co. Niby to jest tropione, ale w istocie istnieje ciche przyzwolenie rozmaitych struktur na pedofilię. Długo było też przyzwolenie Kościołów na molestowanie - i do końca nie jest to rozliczone, obnażone. Nie tylko same instytucje się zresztą bronią, ale społeczności potrafią bronić księży pedofilów, zwłaszcza te zamknięte. Facet już siedzi, a wieś go broni, nie tylko biskupi, ale i wierni. I znamienne jest tu oskarżanie ofiar, nie sprawców. Dziecko jest wciąż ukrytym niewolnikiem w krajach Zachodu, a jawnym niewolnikiem w egzotycznych krajach. A kolejne dramaty to dzieci-żołnierze, dzieci Aleppo, symboliczne ofiary dzisiejszej wolny. My z kolei mamy mit małego powstańca, heroicznego, dzielnego dziecka z barykad. Ale za tym okrucieństwem wojny stało na co dzień potworne nieszczęście wielu innych dzieci wojny i patrzenie na nie w kategoriach tylko mitu małego bohatera to horrendalne wręcz kłamstwo. Tak, tu też możemy zobaczyć, jak mity zakłamują prawdę o do przypadku, od którego wyszliśmy: zastanawiam się, czy nie było to wołanie rodziców o podmiotowość. Bo w szpitalach procedury często przeważają nad człowiekiem, człowiek jest przedmiotem działań. W momencie, kiedy rodzi się dziecko, które bardzo kochamy, na które czekamy, chcielibyśmy, żeby wszystko, co się z nim dzieje, było z nami ustalane, żebyśmy mieli przekonanie, że to dla dziecka jest dobre. Może zabrakło człowieka po drugiej stronie? Nie oczekujmy tego, że instytucje będą miały arcyludzką Mikołejko: "Instytucja nie może z natury być spontanicznym działaniem" / Wideo: tvn24 Nie powinniśmy tego oczekiwać?Może wyraziłem się przesadnie, powinienem powiedzieć: nie oczekujmy z nazbyt wielką gorliwością. Dotknęła tu Pani czegoś istotnego - czegoś, co się nazywa „biowładzą” lub „biopolityką”. To jest jeden z podstawowych, dramatycznych paradoksów współczesnego świata. W starożytnej Grecji na przykład troska nad osobą i jej cierpieniem należała do oikos, „domu”, czyli do rodziny. Od progu nowoczesności’ zaczyna te troskę przejmować natomiast państwo, a to ma dwa skutki. Pierwszy taki, że życie ludzkie się wydłuża, stajemy się zdrowsi, bardziej wyedukowani i świadomi. Drugi natomiast taki, że stajemy się przedmiotami w rękach „systemu”, zostaje umniejszona władza rodziny. Bezosobowa, formalna Instytucja nie może też kierować się z natury swojej spontanicznością, musi opierać się na procedurach, ogólnych schematach……ale też może być tam człowiek…Poszukiwanie tam człowieczeństwa nie powinno się odbywać przez atakowanie i odrzucanie struktur, procedur. Nie może być mówieniem, że ja wiem, co najlepiej służy mojemu dziecku, bo to tak nie jest: raz wie lepiej lekarz, raz prawnik czy nauczyciel, innym razem rodzina. Nikt nie powinien być tutaj z miejsca pozbawiony prawa do dobrej woli. Nie rozstrzyganiem, kto ma rację, natomiast nasze działania powinny być poszukiwaniem pewnej wspólnoty. Musi być tworzona wspólnota miedzy rodziną a jak to ma się stać? Przez debatę publiczną, bo nie mamy innych narzędzi. To nie może się dokonać na zasadzie porwania czy - z drugiej strony - na zasadzie brutalnej decyzji administracyjnej. Między jednostką a instytucją (prawem, medycyną, systemem opieki i edukacji) rozciąga się pole wspólne. Problem w tym, że w takich krajach jak Polska w miejscu pola wspólnego jest często przepaść albo wznosi się mur. I nadaje się charakter dogmatu swojemu systemowi wartości, nie buduje pola dialogu, nikt go nie jest bowiem tak, że rodzina jest najważniejsza ani też tak, że medycyna jest najważniejsza. Prawda leży gdzieś po środku. I wreszcie zrezygnujmy z tych polskich mitów, które mówią: rodzina jest cacy - bo nie jest automatycznie cacy. Taka o niej obiegowa opinia jest bytem ideologicznym, przyklepanym po wierzchu - polska rodzina jest taka jak wszystkie rodziny w zachodnim świecie, ani dobra, ani zła. Nie da się postawić na niej po prostu stempelka świetlistości, a statystyki nie kłamią, ukazując jednak dość masowy wymiar przemocy, rozpadu, o przelotnych związkach nieformalnych, o rodzeniu się w nich 40 procent dzieci, o sieroctwie Mikołejko: "To zderzenie różnych porządków" / Wideo: tvn24 Skąd bierze się kwestionowanie zdobyczy współczesnej medycyny, w tym zasadności szczepień?Żyjemy od lat sześćdziesiątych w społeczeństwie, gdzie wszystko jest dozwolone i może być podważone, gdzie nie ma trwałych autorytetów i systemów wartości. Ale też wcale nie jesteśmy - my, społeczeństwa Zachodu - tacy nowocześni, jak nam się wydaje. Żyjemy w cieniu starych przesądów, mitów i wierzeń, także medycznych, odzywają się one w nas co rusz. Rozumiemy też naukę, w tym medycynę, na XIX-wieczny sposób - jako zbiór praw uniwersalnych, absolutnych i niezbitych. A tymczasem nauka jest raczej czymś płynnym - chmarą zmieniających się modeli i hipotez, a jej rozwój polega na przechodzeniu od jednej hipotezy do drugiej, a nie ustalaniu twardych, niepodważalnych przekładając to na szczepienia?Ja wierzę różnym mędrcom. Stary Arystoteles mawiał, że miasto (polis, państwo) tworzą różni ludzie - gdyby nie byli różni, nie byłoby miasta, nie byłoby ładu społecznego. Wszelkie wezwania do jedności są więc fałszywe, bo one zamulają to, co najbardziej prawdziwe w nas. To, co najbardziej indywidualne. Tamują możliwość dialogu, rozmowy, więc wrażenie, że powinniśmy na temat szczepienia odbyć porządną debatę społeczną, bo to jest problem dramatyczny i ostatecznie opowiedzieć się za jakimiś rozstrzygnięciem. Tym podstawowym powinno być oczywiście prawo dziecka do dobrego życia – to dla mnie dogmat, nie dam sobie powiedzieć, że może być inaczej. Boję się jednak, że w sytuacji, w której posługujemy się obiegowymi „prawdulami”, w której podlegamy mocnemu ciśnieniu ideologicznych porządków, ideologicznych wiar, ta debata jest bardzo trudna, jeśli nie niemożliwa. Ale musi kiedyś ona co, jak nie nastąpi?No to będą się nieustannie pojawiały takie sprawy jak z Białogardu, jak śmierć małej Madzi, jak sprawa dzieci trzymanych w beczkach, jak sprawa wyłączania dzieci z konieczności edukacji. Ale spraw do debaty jest więcej - chociażby społeczne sieroctwo wynikające z emigracji rodziców...Można to wszystko do jednego worka? To wszystko się mieści w jednym worku! I wszystko są to sprawy. o których się należycie i otwarcie nie mówi…Zbigniew Mikołejko: "Wszelkie wezwania do jedności są fałszywe" / Wideo: tvn24 O tym się nie mówi, bo nie mamy odwagi czy wygodniej jest nam o tym nie mówić? Wygoda, troska o pewną część własnego organizmu, tę najbardziej „niepolityczną”. Dobrze jest więc jakoby poprzestać na tym, co było, bo to jest bezpieczne, co nie wytrąca mnie z przyjaznego dla mnie porządku istnienia, nie zobowiązuje mnie do czegoś. W innych przypadkach reaguje się na wiele rzeczy niezwykle do sprawy z Białogardu: w kontekście konieczności społecznej debaty może stać się ona jej początkiem? Ja chciałbym mieć taką nadzieję. Wolałbym, żeby tak było, ale doświadczenie mnie uczy, że niestety… Tak stało się chociażby po wrzawie samobójstwa Ani z Gdańska, kiedy wydawało mi się, że coś się zrobi w szkołach z wychowaniem, przemocą seksualną… Czy po sprawie Katarzyny W., która pokazała, że trzeba przestać absolutyzować rolę matki z jej wszelkimi uprawnieniami do dziecka… No i oczywiście, po wylaniu rozmaitych mniej lub bardziej nieszlachetnych uczuć, nic z tego nie bardzo za rozmowę. I ja Mikołejko (ur. w 1951 r. w Lidzbarku Warmińskim), filozof i historyk religii, eseista. Kierownik Zakładu Badań nad Religią i profesor w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN, członek Akademii Amerykańskiej w Rzymie, wykładowca różnych uczelni warszawskich. Autor blisko tysiąca publikacji w dziewięciu językach. Widok (10 lat temu) 13 lipca 2012 o 18:55 Ja używam takich cienkich bawełnianych, czy mogę ich używać od razu po urodzeniu dziecka zamiast tych wielgachnych podkładów? 0 0 ~MamaMai (10 lat temu) 13 lipca 2012 o 18:57 Na początku raczej na pewno nie, bo zwykła podpaska nie poradzi sobie z ilością wydzieliny po porodzie. Z czasem pewnie tak, ale na początku tylko te wielgachne podkłady się sprawdzają. 3 2 (10 lat temu) 13 lipca 2012 o 18:57 Z tego co wiem, to od razu po pordzie trzeba uzywać tych specjalnych podkładów, bo zwykła podpaska Ci nie wchłonie:/ 1 0 (10 lat temu) 13 lipca 2012 o 19:04 a czemu nie? jak zwykła podpaska sobie poradzi to luz, nie każda kobieta bardzo mocno krwawi. Ale tego nie przewidzisz jak bedzie, wiec lepiej sie chociaż w 1 opakowanie zaopatrzyć. Jak nie chcesz typowych podkładów to te większe, dłuższe podpaski tez beda ok. 2 1 ~Karolina (10 lat temu) 13 lipca 2012 o 19:07 Jak leżałam na ginekologii to dawali takie długie podpaski, nie były wcale grube. To naprawde tak strasznie się leje że trzeba wymieniac co godzine? 0 0 ~Bimka (10 lat temu) 13 lipca 2012 o 19:13 Karolina to naprawdę różnie. U jednej sie leje u innej to wygląda jak zwykły okres. U jednej ciągnie sie to tygodniami, u innej po tygodniu/dwóch jest spokój. No nie przewidzisz. 1 0 ~lipunia (10 lat temu) 13 lipca 2012 o 19:08 ja odrazu po wyjsciu juz takch normalnych uzywalam ale pierwszy dzien to nie da rady innych ta doba pierwsza jest najgorsza, a pierwsze wstanie z lozka juz w ogole oni i tak po samym porodzie odrazu Ci daja takie podklady potem to juz Ty robisz co chcesz ale lepiej sobie kup jedna paczke bo mozesz sie mocno zdziwic:) 0 0 ~annika1801 (10 lat temu) 13 lipca 2012 o 19:20 u mnie niestety wielkie podkłady się sprawdziły na początku:(ale tylko w szpitalu w domu już większe podpaski 0 0 ~milia (10 lat temu) 13 lipca 2012 o 19:53 ja teraz sobie sama dziekuję ze kupilam wkładki urologiczne,jak mi wody się sączyły to muszę przyznać że mnie nie anatomiczne i mają pasek kleju 0 0 ~milia (10 lat temu) 13 lipca 2012 o 19:56 aha i ze mnie siię nie lało jak z dzikiej razu po porodzie tak,ale po kilku godzinach przeszeszło i miałam poprostu ciut bardziej obfity okres. 0 0 (10 lat temu) 13 lipca 2012 o 20:31 sorry Bimka ale nie znam przypadku kobiety z której po porodzie by się nie lało, macica się powiększa wielokrotnie, kilkakrotnie zwiększa się ukrwienie, dochodzi również do szeregu innych zmian z tego wszystkiego macica po porodzie się oczyszcza, a takie oczyszczanie szczególnie w pierwszej dobie zdecydowanie nie przypomina okresu nawet obfitego, uważam, że rozsądnie będzie zaopatrzyć się przynajmniej w jedno opakowanie podkładów i pokazać partnerowi jak wyglądają żeby w razie potrzeby wiedział co dokupić Emilia Szymon DZIĘKI SZATAŃSKIEJ PYSZE JEDNYCH NIE SŁUCHAM, DRUGICH NIE SŁYSZĘ 1 1 ~lipunia (10 lat temu) 13 lipca 2012 o 20:32 ale od razu po porodzie jest tego wszystkiego jeszcze full i sie przydaja ja rodzilam wieczorem jak wstalam pierwszy raz w nocy to mega sie przydaly i tak bylo do dobrego popoludnia potem juz luzik dlatego uwazam ze ta jedna paczka nie kosztuje nie wiadomo ile a lepiej miec i nech sie nei przyda niz bym miala sie prosic poloznych i szukac gdzies. 0 0 ~miki (10 lat temu) 13 lipca 2012 o 20:58 2-3 dni są potrzebne ale w domu to już w swoich byłam. Naprawde się leje i to na maxa właśnie jak u zarzynanej świnki;) Nie przejmuj sie tym, po porodzie to naprawdę ta rzecz człowieka aż tak nie zajmuje i to szybko mija. 0 0 ~miki (10 lat temu) 13 lipca 2012 o 21:29 po porodzie generalnie nie zakłada się gaci tylko ma wielgachną podpachę między nogami plus coś powinno być jeszcze pod tobą ale to w szpitalu kładą raczej. Ja tam zakładałam majty i w tą "pieluchę" mimo,że niby nie można bo jednak nie bardzo mi z tym było leje sie z ciebie i jak tu do wc czy coś i tak bez gaci leżeć. Takie siateczkowe sobie kup jednorazówki poporodowe większe zeby ci się tam zmieściło co trzeba, takie to "oddychają" a o to chodzi żeby się szybciej razy rodziłam w dwóch róznych szpitalach i nikt się gaci nie czepiał. 0 0 ~kasia (10 lat temu) 13 lipca 2012 o 21:36 taki podkład jak pokazałaś na zdjęciu możesz sobie dodatkowo kupić,aby pościeli w domu nei zaplamić. Po porodzie większe podpaski np bella mama i majteczki siateczkowe (nie fizelinowe),które sobie wypierzesz pod prysznicem,w ręcznik zawiniesz i już są suche. Ja rodziłąm na Klinicznej i tylko na obchód trzeba było zdjac te majtki i pokazać jak się krocze goii. Bez tych majteczek nie wyobrazam sobie funkcjonowania w szpitalu. Generalnie mozesz mieć swoje bawełniane majtki,sąsiadka z sali miała i też spoko. 1 0 (10 lat temu) 13 lipca 2012 o 21:33 0 0 ~lipunia (10 lat temu) 13 lipca 2012 o 21:50 to sie mowi podklady ale to sa podpaski take wielkie to co wkleiilas w ogole dla mnie sie nie przydalo tylo dla dziecka do przewijania jak do kogos szlam czy w domu nawet tez:) one naprawde se przydaja ii lepiej miec niz nie 0 0 (10 lat temu) 13 lipca 2012 o 21:57 Ja z podkładów polecam Absorgyn (chyba najtańsze)..jeśli podpaski to napewno nie typu drainette (z siateczką) ale raczej softplain..ja już w domu uzywałam zwykłych bella maxi o ile dobrze pamiętam - żadne tam z dopiskami "mama" czy inne "porodowe" bo wg mnie one sie niewiele różnią od innych dostępnych na rynku a płaci się za nie więcej.. 0 0 ~Karolina (10 lat temu) 13 lipca 2012 o 21:57 A czy w ogóle szpitale zapewniają takie podkłady poporodowe czy trzeba mieć własne? 0 0 ~kasia (10 lat temu) 13 lipca 2012 o 22:15 lepiej mieć swoje podpaski,chociaż jak mi się skońcyły,to poszłam do położnych i mi dały. 0 1 ~borowka (10 lat temu) 13 lipca 2012 o 22:16 mi się nie przydały ,zużyłam raptem 2 od razu po porodzie a póżniej zwykłe większe podpaski ,ale tak jak mówią wyżej miałam zapas bo tego nikt nie przewidzi 0 0 ~Monika (10 lat temu) 13 lipca 2012 o 22:22 Ja leżałam na takim podkładzie przez 24 godziny po cesarce (był oczywiście zmieniany co jakiś czas) - wówczas możesz zapomnieć o tych długich wkładach bo nie ma jak podłożyć. Rodziłam w Swissmedzie. Poza tym lekarz ma wówczas wgląd w to co się dzieje i co dokładnie wypływa - i to jest dość często sprawdzane. Później jak już wstaniesz po tej dobie sprawdzają się majtki jednorazowe i podkłady - przez pierwsze kilka dni. A później jak się unormuje - podpaski. 0 0 ~lipunia (10 lat temu) 13 lipca 2012 o 22:30 w wejherowie maja ale u mnie na sali kazda mala swoje, u nas lekarz raz dziennie sprawdzal wszystko czy ok bylo ale przez pierwszy czas to trzeba ich troche wymienic bo wiadomo tylko cos poleci czlowek juz ma ochote wymeniac i te majty z siatki tez sie przydaja jest ich 5 i mi tam starczyly bez zadnego prania bo przeciez jak sa podklady to ich sie nie brudzi poza tym najgorsza jest ta pierwsza doba potem to juz roznie, ale nigdy nie wiesz jak bedzie u Ciebie uwierz po porodzie to naj mniej sie martwisz ze masz pod tylkiem jakies wielkie podpaski:)) 0 0 ~ (10 lat temu) 13 lipca 2012 o 23:20 w listopadzie rodziłam na Zaspie i tam są na wyposażeniu takie podkłady dla pacjentek (darmowo). Mi się bardzo przydały !!! 0 0 do góry Czy z Rodziną najlepiej wychodzi się na obrazku? Tak, o ile nie dbasz o relacje i zajmujesz się nimi tylko od święta. Zdecydowanie lepiej inwestować w przeżycia niż rzeczy oraz dbać o relacje. Dlaczego? Okiem psychologa: Bo RODZINA to jest SIŁA. RODZINA – podstawowa komórka relacji społecznych. Od niej wszystko się zaczyna. Od rodziny się wywodzimy. Nasza biologiczna rodzina: mama, tata, dziadkowie, ich krewni. Jako dziecko wchłaniamy wszystko co dzieje się w rodzinie i między jej członkami. Oddziałują na nas emocje mamy, taty czy osób, które spędzają z nami najwięcej czasu. Stopniowo rośnie indywidualizacja i separujemy się od emocji i relacji rodziny pochodzenia. Aż w wieku dorosłym, wyfruwamy z gniazda i zakładamy swoje rodziny, poszerzamy kręgi rodziny biologicznej. Droga znacznie się komplikuje. Dochodzi do wielu trudnych sytuacji z których nie zawsze mamy ochotę wychodzić polubownie czy z pozycją przepraszającego. Szukamy winnych, ciężko wybaczamy, pamiętamy urazy i OCZEKUJEMY. OCZEKIWANIA Oczekujemy, że ktoś zrobi coś dla nas, że spełni nasze życzenie lub domyśli się co nam leży w sercu. Liczymy na to, że ktoś MUSI dostosować się do nas i to jest bezwzględne i jedynie słuszne. Im wcześniej porzucimy to błędne myślenie tym lepiej i zdrowiej. Tym lepsze relacje jesteśmy w stanie stworzyć i tym lepiej będziemy funkcjonować w związku czy relacjach w ogóle. RELACJE O relacje trzeba dbać. Nie są dane i załatwione jak w akcie urodzenia. Owszem nie zmienimy rzeczywistości, ale to jak w relacjach będziemy funkcjonować zależy zawsze od dwóch stron. Nie może być dysproporcji dawca-biorca. Nie może być ignorancji co do praw, wartości i potrzeb drugiej osoby. Nie może – bo jeśli do tego dochodzi nie będzie równowagi między członkami rodziny. Ktoś będzie czuł się gorzej, być może doprowadzi to do rozstania, kryzysu czy nawet rozwodu w przypadku małżeństw. KOLEKCJONOWANIE PRZEŻYĆ Rodzina wzmacnia się właśnie dzięki wspólnym przezywaniu emocji. To gdzie i jak będziecie razem zależy od Was. Owszem wyjazdy, podróże i niezapomniane momenty wpisują się w nasze przeżycia z automatu. Nie każdy jednak może sobie na nie pozwolić. Wystarczy jednak być bliżej siebie i wspólnie słuchać swoich potrzeb, wychodzić z inicjatywą, aby odkrywać rzeczy i miejsca niezwykłe. Nawet jeśli znajdują się po drugiej stronie ulicy. To właśnie wspólne popołudnie warte jest milion emocji. Emocji, które wpisują się w DNA rodziny. W tym wyjątkowym czasie składam Wam życzenia rodzinnych Świąt WIELKANOCNYCH. Znajdźcie czas na wspólne przezywanie i wspólne bycie razem. Zdjęcia: annakamyszek Anna Kamyszek-Cieślarczyk – psycholog, coach, trener biznesu i umiejętności psychospołecznych. Pasjonatka rozwoju i wspomagania potencjału. Mama, żona i szczęściara. Podkłady poporodowe przeznaczone są dla kobiet, które znajdują się w okresie połogu. To po prostu większe podpaski, które mają za zadanie wchłanianie odchodów połogowych. Jakie są najlepsze? Czym się od siebie różnią wyroby poszczególnych producentów? Przygotowaliśmy dla Was małą ściągawkę. Pixabay Odchody połogowe Odchody połogowe to wydzieliny, które wydobywają się w okresie połogu z pochwy świeżo upieczonej mamy. Są efektem oczyszczania się macicy. Składają się ze śluzu, krwi, złuszczającej się błony śluzowej macicy i z resztek błon płodowych. Odchody płodowe towarzyszą obkurczaniu się macicy, która w ciągu około 6 tygodni po porodzie powraca do swoich rozmiarów sprzed porodu. Przez pierwsze dni wydzielina z pochwy jest krwista. Przypomina obfitą miesiączkę. Wraz z upływem czasu zmienia swoje zabarwienie. Kolor czerwony przechodzi w dużo jaśniejszy odcień, stopniowo staje się on bardziej różowy lub czasami również brązowy. Stopniowo wydzielina blednie i zmienia się w bezbarwny śluz, przypominający konsystencją i kolorem ten, który znasz z dni niepłodnych. Odchody płodowe nie mają zapachu, poza lekką wonią krwi. Jeżeli jest inaczej, konieczna jest wizyta u lekarza, ponieważ może być to objaw toczącego się zapalenia. W okresie wydalania odchodów połogowych nie należy korzystać z tamponów. Wskazane są podpaski lub podkłady porodowe. Zwykłe podpaski mogą być niewystarczające, ze względu na swoją chłonność oraz wymiary. Podkłady poporodowe Bella Podkłady poporodowe Bella to chyba najpopularniejsze podkłady dostępne na polskim rynku. Młode mamy chętnie sięgają po nie ze względu na ich dostępność, a także niską cenę. Mają dużą powierzchnię i są bardzo chłonne, dzięki czemu szansa zabrudzenia bielizny jest niewielka. Z uwagi na to, że pokryte są delikatną włókniną, ryzyko wystąpienia reakcji alergicznej jest znikome. Wkłady podkładów poporodowych Bella są wykonane z celulozy. Niektóre mamy narzekają jednak, że nie posiadają one paska klejącego, dzięki któremu wkład można przykleić do bielizny. Warto jednak pamiętać, że są one znacznie większe od podpasek i z uwagi na rozmiary, ryzyko przesuwania się wkładu jest znikome. Podkłady poporodowe Canpol Podkłady poporodowe produkowane przez firmę Canpol również cieszą się sporą popularnością. Do ich największych zalet należy specjalnie wyprofilowany kształt, dzięki któremu używanie ich jest wyjątkowo komfortowe. Producent zachwala również fakt, że podkłady posiadają specjalną „oddychającą” warstwę, dzięki czemu pochwa i srom szybciej dochodzą do siebie. Podkłady te mają żelowe wkłady, które szybko wiążą płyn i zapewniają skuteczną ochronę poprzez zatrzymanie go we wnętrzu. Ponadto podkłady te mają specjalny pasek z klejem, dzięki czemu utrzymywane są na miejscu. Podkłady poporodowe: cena Podkłady poporodowe nie należą do artykułów drogich. Ich ceny zaczynają się od około 3-4 złotych za 10 sztuk. Jeśli zdecydujecie się na zakup większej paczki, cena jednego podkładu jest korzystniejsza. Nie warto jednak przesadzać z ilością. Podkłady będą Wam bowiem potrzebne jedynie w pierwszych dniach po porodzie. Podkłady poporodowe: gdzie kupić? Podkłady poporodowe można kupić w dowolnej aptece. Jeżeli nie ma tych produkowanych przez interesującego Cię producenta, możesz poprosić farmaceutę o zamówienie ich specjalnie dla Ciebie. Podkłady poporodowe dostępne są także w Internecie. Pamiętaj jednak, że pomimo niższej ceny za opakowanie, musisz doliczyć także koszty wysyłki, przez co suma końcowa może być wyższa niż w przypadku towaru kupowanego w stacjonarnej aptece. Podkłady poporodowe na łóżko Oprócz podkładów poporodowych, które służą chłonięciu odchodów połogowych, na rynku dostępny jest jeszcze rodzaj tych artykułów higienicznych. Mowa tutaj o podkładach, które mają zabezpieczyć łóżko przed zabrudzeniem. Wykonane są one zazwyczaj z kilku lub nawet kilkunastu warstw, z czego ta wierzchnia przeważnie jest włókniną, pod którą znajduje się kilka warstw bibuły oraz jedna lub więcej warstw folii. Tak skonstruowany podkład ma kształt kwadratu lub prostokąta i ma przeważnie wymiary w okolicach 50×50 centymetrów lub zbliżone. Skutecznie chroni pościel i materac przed przesiąknięciem. Sprawdź: Czy w połogu można zajść w ciążę?

bo to jest rodzina podkład